Erelid sinds 01-01-1991

Willem Visser werd geboren in Bolsward op 10 november 1933 en fietste zijn eerste wedstrijd in 1955 op een te kleine Locomotief, met vier versnellingen in de naaf en een plat stuur, over de Bargefenne te Bolsward. Hij was geïmponeerd door al de racesturen en afgetrainde lichamen en viel halverwege de wedstrijd uit. Ook de Elfstedentocht per fiets vanuit zijn woonplaats heeft bijgedragen aan de belangstelling voor de wielersport. “Ontspanning, inspanning, gezonde rivaliteit, kameraadschap, wat voor elkaar over hebben, respect voor ieders presteren, voldoening, motivatie”, noemt Visser zijn drijfveren in de sport. Naast wielrennen (specialiteit tijdrijden) en schaatsen
(marathonschaatser en trainer) is hij bijzonder geïnteresseerd in de bokssport. “Er is geen sport op te noemen waar je zo direct wordt afgestraft voor je fouten als in de bokssport”.

Twee maal was Visser bij de Veteranen kampioen van Friesland op de weg voor niet-licentiehouders:
in 1980 vóór Douwe Feenstra en twee jaar later vóór Holly Zwaagstra. Zijn hele leven stond in het teken van de sport. Zeven dagen per week training, twee keer per dag, zo’n 15 uur per week. Door hem bijgehouden logboeken tonen aan dat Willem Visser in 1991 451 sporturen kende, in 1994 623 en in 1995 527. Eén van de sportieve hoogtepunten in zijn carrière was het kampioenschap van Nederland triathlon (zwemmen, lopen en fietsen) in de categorie 55+ te Almere op 17 augustus 1991, na 308 uren trainingsarbeid, in een tijd van 13 uur 29 minuten en 44.48 seconden. Ook werd
hij, op 58-jarige leeftijd, te Venray Nederlands kampioen Run-Bike-Run bij de Veteranen. Het jaar 1995 was erg succesvol. Hij werd Nederlands kampioen wintertriathlon, Run-Bike-Run en wereldkampioen schaatsen kleine meerkamp bij de Veteranen. Een jaar later werd die titel geprolongeerd in Canada. Ook in 1996 en 1997 werd hij kampioen van Nederland wintertriathlon.

Naast wedstrijdfietsen hield Visser erg veel van toerfietsen. Zo fietste hij al eens Parijs-Brest-Parijs (1200 km) en Amsterdam-Rome-Amsterdam (5000 km).

Eind 1979 was hij (mede)oprichter van de WV Snits, werd voorzitter en bleef dat tot eind 1990. Het erelidmaatschap werd zijn deel. In de loop van 1993 tekende hij voor nog een aantal jaren voorzitterschap. Een jurycursus bij de KNWU rondde hij daarna met succes af. Sommigen zeggen dat de naam WVS staat voor Willem Visser Sneek.

Bron is “Wielrennen in Friesland door de eeuwen heen” van de auteurs Martinus Jongsma en Bernard Pijper.

Erelid sinds 01-10-1992

Beste sportvrienden,
Enige tijd terug kreeg ik een telefoontje van onze voorzitter Roel, met de vraag of ik een stukje zou willen schrijven voor de site van de W.V.Snits en met name dan het gedeelte waarop de “Ereleden” vermeld staan.
Ik heb de eer één van de 4 leden te zijn welke door het bestuur benoemd zijn tot erelid, waaraan heb ik deze eer te danken, wel dat staat in korte bewoordingen vermeld op de bijgevoegde “Oorkonde” welke ik van het bestuur kreeg toen dit heugelijk feit ,op 1 oktober 1992, plaats vond.
De in september 1979 opgerichte Wieler Vereniging Snits, was een initiatief van Willem Visser, Bokke Bok en nog een aantal fietsliefhebbers, meestal lid van RTC Rally uit Sneek, zij wilden wel eens een wedstrijdje rijden/organiseren en dat paste niet in de filosofie van RTC Rally.
Ook ik was één van de fietsers, welke aanwezig waren in deze oprichtingsvergadering, welke plaatsvond in het roemruchte etablissement van Moeke Ozinga op de Lemmerweg in Sneek in september 1979.
Het eerste bestuur werd gevormd door Willem Visser als voorzitter, Anne de Haan als secretaris, penningmeester Minkema en Bokke Bok bestuurslid algemene zaken.
De Haan vond het op een gegeven moment genoeg en bedankte als secretaris, waarna ik in beeld kwam als de nieuwe secretaris, deze functie heb ik bekleed van begin 1980 tot maart 1989, waarna Jan v.d Molen deze functie overnam.
Ik kreeg toen de Public Relations als taak, dit heb ik gedaan van 1989 tot 1991, waarna ik het voorzitterschap overnam van Willem Visser, deze functie beklede ik tot juli 1994.
Januari 1996 werd ik weer gekozen als bestuurslid, waarbij ik het wedstrijdsecretariaat op me nam, dit heb ik gedaan tot september 2000, waarna ik in m’n eentje de volledige redactie van het clubblad vormde, dit heb ik gedaan tot eind 2002, waarna ik weer voorzitter werd tot begin 2005.
Al met al heb ik dus, buiten een rustperiode van 1 1/2 jaar onafgebroken van 1980 tot 2005 in het bestuur van de W.V.Snits gezeten.
Buiten mijn bestuursfuncties verzorgde ik ook jarenlang de trainingen zowel voorjaarstrainingen op zaterdag als wel trainingen op de wielerbaan, ook heb ik samen met Willen vanaf 1985 tot 2008 ontzettend veel tijd gestopt in het promoten en realiseren van de wielerbaan in Sneek.
Ook heb ik, met andere WVS-bestuursleden, een KNWU jury cursus gedaan en in 2008 een zeer pittige KNWU trainersopleiding gevolgd, alles met het doel de WVS beter te kunnen helpen. Al met al ca 29 jaar vrijwilligerswerk voor de WVS. Tot daar in 2009 helaas een einde aan kwam.

Met sportieve groet,

Rein Oppewal

Hier komt zo spoedig mogelijk een artikel over Jurjen Sweering. Onderstaand alvast een drietal foto’s.

Erelid (in memoriam)

Egbert Lagro werd op 28 april 1941 geboren in Leeuwarden. Zijn eerste ervaring met vrijwilligerswerk was bij de Elfstedenwandeltocht, waar hij zorgde voor de broodnodige bevoorrading voor  de deelnemers. Begin jaren 60 kwam hij in de wielersport terecht en maakte hij onderdeel uit van de jeugdcommissie van collega-vereniging LWV de Friesche Leeuw. Later werd hij ook actief bij de Heerenveense wielervereniging Olympia. In 1976 werd Egbert magazijnmedewerker van de Vliegbasis Leeuwarden. In deze periode werd hij ook bij de KNWU actief en wel als jurylid. In het begin had hij meestal de functie van commissaris, maar later fungeerde hij vooral als microfonist. Bij nagenoeg elke jeugdwedstrijd was Egbert Lagro van de partij. Egbert zelf hierover: ‘ik ben graag voor een ander bezig en wil de jeugd graag iets leren.’

In 1990 kreeg Egbert de Zilveren waarderingsspeld “It Sulveren Pompebled” opgespeld voor zijn vele verdiensten gedurende bijna dertig jaar voor de wielersport in district Noord.

Egbert Lagro ontving het Zilveren Wiel van de KNWU na vijfentwintig jaar actief jurylid en jaren daarna ontving hij tijdens de Asser Jeugdtour nog het Gouden Wiel van de KNWU. 

In de afgelopen decennia was Egbert zeer actief voor WV Snits. Hij was een vast gezicht bij de wielerrondes in de hele provincie, dit veelal als speaker met een aantal bekende uitspraken. Ook was hij steevast van de partij bij de maandag- en dinsdagavondcompetitie op de wielerbaan. Daarnaast heeft hij namens de vereniging zitting genomen in het bestuur van de Wieler Federatie Nederland als voorzitter. Bovendien behoorde de wedstrijdkas tot Egberts verantwoordelijkheid.

Enkele jaren geleden stopte Egbert zowel met zijn taken bij WV Snits als bij de andere organisaties waarvoor hij zich inzette. De suikerziekte zorgde ervoor dat het wat minder werd bij Egbert en deed hem besluiten tijdig te stoppen, voordat hij naar eigen zeggen ‘echt slecht werd.’

Enkele eigenschappen die aan Egbert toegeschreven mogen worden, zijn: vriendelijk, bevlogen, actief, meedenkend en betrokken. Hij was altijd in voor een praatje met iedereen en hield in zijn rol als speaker de nodige interviews. Niet alleen met de prijswinnaars, maar ook met de renners en rensters die in de regel in de buik van het peloton reden.

Op donderdagavond 14 april overleed ons erelid Egbert Lagro in Leeuwarden. Hij is tachtig jaar geworden. Zijn overlijden kwam niet onverwacht, gezien de ernstige ziekte die medio maart opspeelde. Desalniettemin kwam het bericht dat Egbert niet meer onder ons is, hard binnen. Egbert had nog zoveel wensen in het leven, maar het mocht helaas niet zo zijn.

Bij de Wielerronde van Folsgare, de dag na Egberts overlijden, werd een indrukwekkende minuut stilte gehouden.

Erelid

Jan van der Molen is geboren op 24 mei 1954 mei in Snikzwaag.

Ik ben getrouwd met Jelly en wij hebben twee dochters en een zoon en intussen zeven kleinkinderen. Mijn dochter Marjan maakt de startlijsten op van deelnemers die zich online hebben opgegeven voor de wedstrijden.

Ik werk vanaf 1988 bij de Vries Joure DVJ op kantoor, als hoofd van de afdeling calculatie op het projectbureau.

In 1984 ben ik begonnen met toerfietsen bij de Toerclub Batavus. Samen met fietsmaten uit Joure deden we veel sterritten. Daarna begon ik mee te doen met de clubwedstrijden van de WV Snits op de Hemmen. Wij trainden twee keer per week in Sneek.
In Menaldum werden wij eerste bij een ploegentijdrit van de KNWU en daarin presteerden wij geweldig en reden topploegen naar huis, zo ook de topploeg van WV Snits met o.a. Rein Oppewal en Albrecht van den Akker. Ook in de ronde van Joure werd ik tweede achter Piet Manden, de voormalige marathonrijder op de schaatsen, en verder heb ik verschillende ereprijzen behaald.

In 1988 werd ik gevraagd om bestuurslid te worden van WV Snits en ik begon als algemeen bestuurslid en daarna ben ik twaalf jaar secretaris geweest van WV Snits. Op dit moment vraag ik alle vergunningen aan voor de meeste wedstrijden van WV Snits en ik ben de coördinator van het jurykorps. Vaak ben ik zelf de voorzitter van de jury en bedien ik de fotofinishapparatuur. Wat mij de meeste zorgen baart op dit moment, is dat te veel wedstrijden niet meer doorgaan, door een tekort aan vrijwilligers. Ook het jurykorps van mijn vereniging heeft de nodige aandacht nodig, omdat dit corps verouderd.

Tot slot wil wel opmerken dat WV Snits de laatste jaren een enorme sprong voorwaarts heeft gemaakt. We hebben een prima trainingsaccommodatie, een eigen jurywagen, sinds kort een elektronische tijdwaarneming en regelmatig nieuwe clubkleding dankzij de diverse sponsoren.

Allemaal zaken waar alle leden trots op kunnen zijn en waardoor andere wielerverenigingen met een schuin oog naar “die wilde club” kijken.

Interview afgenomen door Egbert Lagro in december 2016